Hierboven zie je de vogels van november. Nog steeds geen staartmeesjes of groenlingen gespot. Ik denk dat ze nog voldoende voer kunnen vinden. Heel veel bomen en struiken hebben nog blad. Ik geloof niet dat ik dat eerder heb gezien rond eind november, begin december. (Althans niet op het noordelijk halfrond)
Het is wel heel koud hier. We zitten pal op de oostenwind en met windkracht 4, voelt het behoorlijk ijzig. De vaste stamgasten (mussen, mezen & merels) maken dankbaar gebruik van de voederplekken om warm te blijven.
Dit weekend tuigen we de kerstboom op. De adventsster gaat morgen ook aan. Op naar de donkere dagen voor Kerst.
Hoewel we zomers veel meer (verschillende) vogels in de tuin hebben, is vogels kijken in de herfst en winter een stuk makkelijker. Gewoon vanuit je luie stoel, op de plekken waar je vogelvoer hebt opgehangen. Zo zag Foeke laatst een goudhaantje van heel dichtbij terwijl hij op de bank zat. Goudhaantjes zijn vaak zo druk bezig met eten zoeken, dat ze hun omgeving compleet vergeten. Dus ook als je heel dichtbij bent, zien ze je niet altijd en kun je ze rustig bekijken.
De pergola als vogelvoederplek
Ik heb twee silo’s en een voedertafeltje met vogelvoer, een vetbol, wat pinda’s en twee pindakaaspotten opgehangen. Koolmezen, pimpelmezen, merels, mussen, spechten, roodborstjes en vinkjes zijn hier stamgasten.
Boomklevers, staartmeesjes, ringmussen en groenlingen heb ik al een tijd niet gezien of gehoord. Misschien zien we die weer als het wat kouder wordt.
Wildlife garden
We hebben nieuwe struiken en boompjes gekocht voor de achtertuin, het wildlife gedeelte van Ons Toentje. Sporkehout, berk, meidoorns, zuurbes, gele kornoelje, rode beuk, wilde kardinaalsmuts en vlier. Het is nu mooi weer om te planten. Niet te koud en af en toe een regenbuitje. Hopelijk slaan ze goed aan. Dan kunnen de vogels en insecten er volgend jaar al van genieten.
Naast vogels is er ook ander wildlife te spotten. Sinds een tijdje hebben we weer een eekhoorn in de tuin. De honden zitten nu steevast voor het raam om hem/haar te spotten. Als ze de eekhoorn zien, gaan ze helemaal los. Ik spotte hem laatst op het dak van het nachthok van de kippen. Daar liggen allemaal nog tamme kastanjes. Dus die zal ie wel verzamelen. We hebben weer een nieuw eekhoornvoederkastje gekocht, maar die hangen we wat verderop in de tuin. In elk geval op een plek, waar de honden niet voortdurend zicht op hebben, anders staan ze de hele dag voor het raam te springen. De gordijnen dichtdoen werkt ook niet echt.
Dorus, de eekhoornspotter
Moestuin
Binnenkort moet ik een inhaalslag maken in de moestuin. Die is zwaar verwaarloosd. Op zich is dat voor de diertjes wel fijn, ze hebben daardoor veel schuilplekken en kunnen veel eten te vinden. Maar ik moet wel een béétje opruimen. En knoflook planten.
Bij van der Wal heb ik al pootaardappelen besteld. Ik ga volgende seizoen aardappels proberen in een makkelijke-moestuinbak. Eind februari worden de biologische Vitabella’s geleverd. Dan eerst nog even voortrekken in de koude slaapkamer en dan half maart uitplanten.
Ik zag veel mistige foto’s op de socials vanmorgen, maar hier in Bellingwolde was het zonnig en lekker fris. De maan scheen ook nog door de bomen. Wel toepasselijk, want vandaag is ook de intocht van Sinterklaas. Straks maar even het Sinterklaasjournaal bekijken. De verhaallijn van dit jaar zorgt weer voor veel commotie. 😅
De cosmea, goudsbloem en kaasjeskruid bloeien nog vrolijk door in november. Maar ik zag ook madeliefjes en een duizendblad opnieuw in bloei staan. Evenals de witte dovenetel, mijn klimroos en komkommerkruid. Dus die hebben er weer zin in met deze temperaturen.
De pluim- en boerenhortensia zijn weliswaar uitgebloeid, maar hebben nog steeds mooie kleuren. Het blad van de boerenhortensia doet niet onder voor de druif in herfst-tenue.
De vuurplaats ligt al weer aardig vol met sprokkelhout. Maar het was vandaag grauw en grijs met een matige wind. Nog maar even wachten op kampvuurweer.
Ik heb de vogels in Ons Toentje niet heel secuur bijgehouden afgelopen maand, dus misschien dat ik er eentje vergeten ben. Hoe dan ook, de lijst is zoals gebruikelijk in dit jaargetijde. Alle zomergasten zijn al vertrokken.
Op de eerste foto, zie je ons achterste bos zoals het was in 2014. De twee sparren rechts zien er hier al wat kaal uit, dus misschien waren die al aangetast. Ze zijn in een storm omgewaaid. De grote boom links is nog mooi vol. Een prachtige boom.
Maar vooral de laatste vier jaren is het hard achteruit gegaan. Door de droge hete zomers zijn de bomen verzwakt. Vervolgens heeft de letterzetter toegeslagen. De letterzetter is een heel klein donkerbruin kevertje van ongeveer 5 mm. Ze graven gangen onder de schors. Op den duur krijgt de boom niet voldoende voedingstoffen en sterft af.
Er staan nu zo’n acht dode bomen in het achterste bosje. Je kan er al dwars doorheen kijken, zo dun is het al. Mijn hart huilt.
In de laatste week van de zomervakantie, zo’n acht weken geleden inmiddels, verstuikte ik nogal heftig mijn enkel. Sindsdien ga ik strompelend door het leven. Vooral mijn lieve echtgenoot (zwaar druk nu) en de moestuin (zwaar verwaarloosd nu) hebben daar last van.
Heel langzaam gaat het de goede kant op. Hopelijk kan ik volgende maand de moestuinbakken op orde brengen en weer eens een hond uitlaten. En als het ook ooit weer droog wordt (dat had je mij deze zomer niet horen zeggen), dan kan ik ook weer es grasmaaien.
En niet zo’n klein beetje ook. Nog nooit zag ik zoveel bloemen in deze klimop.
Deze hedera is al heel oud. Hij groeit over een oude holle appelboom, die nog (steeds) overeind staat. De eerste besjes beginnen zich al te vormen, dus na de insecten, zijn straks de vogels blij.
