In de laatste week van de zomervakantie, zo’n acht weken geleden inmiddels, verstuikte ik nogal heftig mijn enkel. Sindsdien ga ik strompelend door het leven. Vooral mijn lieve echtgenoot (zwaar druk nu) en de moestuin (zwaar verwaarloosd nu) hebben daar last van.
Heel langzaam gaat het de goede kant op. Hopelijk kan ik volgende maand de moestuinbakken op orde brengen en weer eens een hond uitlaten. En als het ook ooit weer droog wordt (dat had je mij deze zomer niet horen zeggen), dan kan ik ook weer es grasmaaien.
Oh ellende, je enkel! Kan er over mee praten met een gebroken enkel en dit jaar de plaat die eruit gehaald moest worden. Gelukkig gaat het niets blijvends zijn en zul je vast snel weer aan de slag kunnen.
Ja, jij bent echt ervaringsdeskundige 🙂