Een daalders plekje
Het beste verjaardagscadeau ooit, was precies op tijd klaar. Voor mijn verjaardag dan. Het weer werkte verder niet echt mee. Maar een winterbarbecue zit er misschien nog in, op een zonnige winterdag.
2020 wordt alvast het jaar van de BBQ. Nou gaan ons braai.
Ik zag nog een vakje wortels die ik nog niet geoogst had. Ze waren natuurlijk erg klein, maar Dorus vond ze lekker.
Ik heb ook nog een vakje (mini) bietjes. Die laat ik nog even staan. Niet dat ze nog groeien, maar zo’n leeg vak is ook maar saai.
De snijbiet, sla en rucola staan er ook nog gezellig bij.
Het ochtendlicht in de herfst vind ik het mooiste licht. Hoewel het officieel herfst is, is het nog wel prachtig weer. (Voor zo lang het duurt)
Het blad van deze druif begint al mooi te kleuren. Dit zijn niet de lekkerste druiven (van de drie druivelaars die ik heb), maar deze heeft wel de mooiste herfstkleuren.
De tamme kastanjes zitten alweer overvol met kastanjes. Gemene stekels hebben ze. Straks weer een heel karwei om alles op te ruimen. (Op het halve pondje na, dat we zelf opeten)
Ondertussen is Foeke bezig met een nieuw project. Hij metselt een braai. In het midden zie je de vuurplaats, met aan weerszijden twee nissen. Daar komt nog een betegeld bovenkantje op. Alles van materialen die hier nog lagen, toen we het huis kochten. Alleen het rooster hebben we gekocht, bij BBQ-makers. (Nog niet op de foto)
Met een beetje mazzel kunnen we dit najaar nog leuk koken daar, met mijn potjie no 3.