Huisarrest

Dorus de tuinhulphond heeft huisarrest. Dat kwam zo…..

Net voor Pasen waren er zo maar eens vijf hazen in onze achterste achtertuin. En ze deden waar hazen goed in zijn, namelijk baby-paashaasjes maken.

Dorus zag dit en was het er niet mee eens. Geen orgie op mijn erf!

En toen deed hij wat hij nooit eerder deed …. hij sprong over het gaashek tussen de achtertuin en de achterste achtertuin. ????

Vervolgens achter die hazen aan natuurlijk. Vier kozen het hazenpad, maar de vijfde was minder snugger en ging heen en weer rennen. Nou, Dorus heeft hem alle hoeken van de tuin laten zien. (En dat zijn er nogal wat) Uiteindelijk sprong nr. 5 ook over de sloot.

En toen deed Dorus was ie ook nog nooit gedaan had, hij sprong over de sloot. ????

Tja, toen waren we hem dus kwijt. Roepen en fluiten hielp niet. Dorus had ineens watten in z’n oren.

Foeke sprong op zijn fiets om hem te zoeken. Gelukkig kwam hij binnen een kwartier al weer terug, mét stoute hond. Dorus heeft de rest van de dag geslapen. Kaput!

Maar ja. Die smouzen zijn slim hè, dus Dorus had twee dingen geleerd. ‘Ik kan over dat hek springen en ik kan over de sloot.’ Dus hij sprong daarna elke dag vrolijk over het hek, als we even niet keken.

Afgelopen vrijdag sprong Dorus wéér over het hek, maar ook weer over de sloot. ????

Gelukkig zag ik hem al snel in het weiland van de buurman. Hij liep als een malle heen en weer speurneus te spelen. En ik zag de zes reeën verderop, die hem aandachtig in het snotje hielden.

Maar Dorus had een ander geurspoor te pakken en zag ze niet. (Phew) Foeke en ik begonnen lawaai te maken, te roepen en te fluiten en godzijdank kwam hij terug toen hij ons zag (of was het zijn bal?) en ons hoorde (of toch het geratel van het hondensnoeptrommeltje?).

Bij thuiskomst hebben we Dorus eerst ruim beloond … en vervolgens direct in de pootboeien geslagen.

De komende dagen heeft ie dus huisarrest, tot het nieuwe hek (1.20m hoog) klaar is.