De eerste tekenen van herfst in ons Toentje zijn de vallende tamme kastanjes. We hebben behoorlijk veel tamme kastanjebomen, waarvan er drie in de middelste tuin staan. Toen we hier net woonden, poften we nog enthousiast een pannetje, maar tegenwoordig gaat alles naar de wilde dieren. We schrapen alles bij elkaar en kruien de bolsters en de kastanjes naar verschillende plekken in de achtertuin.
Onderweg naar de achtertuin, komen we ook langs een tamme kastanje. De bolsters van deze boom veeg ik zo vaak mogelijk van het pad, want de stekels zijn gemeen in hondenpootjes.
Helemaal achterin de tuin staan ook nog een paar tamme kastanjes, maar die bolsters vallen voor het grootste deel in het struikgewas of ons bosje. Over ons bosje een volgende keer meer, want veel van onze naaldbomen zijn ten prooi gevallen aan de droogte en de gevreesde letterzetter.
Dit jaar zijn alle kastanjes al redelijk vroeg gevallen. Nog een paar volle kruiwagens kruieren, en we zijn weer stekelvrij.