Blad. We hebben er nogal wat van. In het kader van ‘Doe eens niks voor de biodiversiteit‘ laten we zoveel mogelijk liggen. Dus we gaan niet harken. Ook de uitgebloeide bloemen, bessen en valfruit laten we met rust. Dat is beter voor de biodiversiteit in Ons Toentje.
Dit paadje veeg ik in het midden wel een beetje schoon, anders wordt het te glibberig om op te lopen.
Trouwens, nog niet alles is uitgebloeid. De Oost-Indische kers gaat nog dapper door.
Dat blijft ie ook doen tot de eerste vorst. De mooie bloemen en bladen van de Oost-Indische kers zijn niet alleen voor de sier. Je kan ze ook eten. Ze doen het heel leuk in de sla.
Hier zie je de regendruppels van het ochtendbuitje nog liggen. Deze Oost-Indische kers lijkt erg in trek. Er is wat afgeknabbeld.
De palmkool erachter heeft ook wat knabbelschade, maar die gaat het wel redden. Volgend voorjaar wordt ie mooi groot. Ik laat hem dan doorschieten zodat ie gaat bloeien. Biodiversiteit hè?
Voor de mensen die de foto-uitdagingen bijhouden of mee willen doen, ik heb de ‘lijst van Ilja’ hier nu ook gepubliceerd.
Die afgevallen bladeren gaan heel zeker je bodem verrijken en zijn tevens een plek waar ook veel insecten en anderen een onderkomen vinden.
Met droog weer een mooi gezicht als dat afgevallen blad, maar met regen wordt het wel een kledderboel, dus beter een pad vrij houden zodat je niet uitglijdt